Bloglardan ve birkaç gazete yazarından bu acıya dair duygularını paylaşmak istedim.
Kandiliniz mübarek olsun dualarımız bu yüreklere olsun olur mu.. sevgiyle kalın..
Ful Yaprakları
15 Tem 2011 – Ne yazılır ki böyle bir günde? İnsanın içinden bir şeyler yazmak gelir mi? Ne yeni model ayakkabılar, ne evime aldığım eşyalar, ne tatil, ne güneş, ne de yaşadıklarımızdan bir parça bir şeyler... Aslında tüm bunlar ne kadar da boş öyle değil mi? Hayatın gerçekleri ne kadar acı, ne kadar keskin
http://pammuk.blogspot.com Gizem;
Gencecik insanları kaybediyoruz ya hani..
Hani ailelerinin ocağına ateş düşüyor ya..
Hani sevgilileri yollarını gözlemeyi bırakıyor ya..
Hani daha tam ellerindeki silaha alışmamışken çatışmaya gidiyorlar ya
Hani toprak parçası paylaşılamıyor ya
Ve hani annelerin babaların en değerli varlıkları özlem doluyken bir anda gidiyor keşke bir daha sarılabilseydim cümleleri kuruluyor ya..
Neden diye sormaktan kendimi alamıyorum bu kadar kötü insan varken neden daha en güzel yıllarını yaşayamamış olanlar diyorum..
Hani ailelerinin ocağına ateş düşüyor ya..
Hani sevgilileri yollarını gözlemeyi bırakıyor ya..
Hani daha tam ellerindeki silaha alışmamışken çatışmaya gidiyorlar ya
Hani toprak parçası paylaşılamıyor ya
Ve hani annelerin babaların en değerli varlıkları özlem doluyken bir anda gidiyor keşke bir daha sarılabilseydim cümleleri kuruluyor ya..
Neden diye sormaktan kendimi alamıyorum bu kadar kötü insan varken neden daha en güzel yıllarını yaşayamamış olanlar diyorum..
-----------------------------
Sözün bittiği yerdeyiz.
Çünkü çok söz söylendi söyleniyor..
Ama değişen ne var?
Şu an bildiğim bir şey; artık duymak istemediğim sözler ( o klişe sözler) var. Hiç de acımı dindirmiyor o sözler. Bir de görmek istemediğim yüzler ... Yeter artık! Yeter!!!!
Çünkü çok söz söylendi söyleniyor..
Ama değişen ne var?
Şu an bildiğim bir şey; artık duymak istemediğim sözler ( o klişe sözler) var. Hiç de acımı dindirmiyor o sözler. Bir de görmek istemediğim yüzler ... Yeter artık! Yeter!!!!
-------------------------
Mehmet Tezkan’ ın yazısından alıntı..
Milliyet
Daha önce onlarca kez, son 30 yıldır yüzlerce defa yaşadık.. Yine aynı senaryo..
Ne zaman bu mesele öyle veya böyle en azından konuşulmaya başlansa silahlar patlıyor..
Yine cenazeler, yine gerginlik, yine öfke!..
Türkiye hep böyle mi yaşayacak?
Ne zaman bu mesele öyle veya böyle en azından konuşulmaya başlansa silahlar patlıyor..
Yine cenazeler, yine gerginlik, yine öfke!..
Türkiye hep böyle mi yaşayacak?
............
............
Adını koyalım… Rauf Tamer’den
Hürriyet
Nedir bu?
Nedir bu?
-Terör mü
-İsyan mı
-Savaş hali mi?
.................
.................
------------------------
Ölümüne Ninni
Kapat usuluca gözlerini
Uzat üşümüş ellerini
Sakla o masum yüreğini
Zaman gibi sezsiz uyu
Bu dünya dipsiz kuyu
Pamuktan kalbin solmadan
Hayat yüzüne vurmadan
Uyu yavrum uyu
Bu dünya dipsiz kuyu
…………
………… Toygar Işıklı
2 yorum:
Duygularına sağlık Şükran
Dünyanın en zor mesleğide anne-baba olmak herhelde. Hele de Türk anne-babası. Ve dünyanın hiçbir yerinde yoktur ki acısını içine gömüp te VATAN SAĞOLSUN..... diyen başka ana babalar yoktur.(Böyle giderse vatan da sağolmayacak herhelde). Ne oluyor bize?. nereye! gidiyoruz? Kim kurtaracak, kim dur diyecek bu olanlara. Nezaman pampiş muhabbetlerini bitireceğiz?
Yaşar
çok cok uzgunum..
Yorum Gönder